κάτι

Το περσινό καλοκαίρι μοιάζει πολλά χρόνια πίσω. Το φετινό δε θες, δε σ'ενδιαφέρει, δε νιώθεις οτι μπορείς να το μοιραστείς με κανέναν. Ο καιρός περνάει αλλά εξακολουθείς να νιώθεις μακριά απο πρόσωπα και καταστάσεις χωρίς να κατανοείς ακριβώς το γιατί.

Και παίρνεις δρόμο και συνεχίζεις να περπατάς και να περπατάς μέσα απο γνωστούς και άγνωστους δρόμους, ανάμεσα σε πολυκατοικίες ή πάνω σε γκρίζα βότσαλα, κοιτάς τα πόδια σου ξανά και ξανά, περιμένοντας-καλοκαίρι έφτασε πια-να συναντήσεις κάτι.
Κάτι...

1. Air-Alone in Kyoto
2. Mum-The ghosts you draw on my back
3. Blonde Redhead-In particular
4. Tindersticks-Before you close your eyes
5. Bjork-Play dead

ό,τι

Δεν έχεις τι να αγαπήσεις, ακόμη κι όταν το αλκοόλ σε αδρανοποιεί, διαλύοντας τα πάντα γύρω σου.
Οι στίχοι των αγαπημένων τραγουδιών χασομερούν στο μυαλό σου, μη βρίσκοντας κάπου να περάσουν τη νύχτα.
Ξέρεις ότι το ίδιο ανεκπλήρωτο που θα σε βάλει σε λίγο για ύπνο, αύριο θα σε κάνει να μη θες να ξυπνήσεις ποτέ.

Και περιμένεις ακόμα, είναι καλοκαίρι, ίσως μια τσαλακωμένη μελαγχολία να τιμήσει ό,τι.
Ό,τι...

1. Interpol - Pioneer to the Falls
2. Blonde Redhead - Spring and By Summer Fall
3. Radiohead - You and Whose Army
4. Matisse - Gas
5. Σοφία Βέμπο - Πόσο Λυπάμαι

summer make good

[αρπαχτή...]

Η Πάτρα σε 5 διαδρομές

1. Απο την Μακεδονίας στην Κωνσταντινουπόλεως. Περνώντας απο το φούρνο δίπλα στη στάση του λεωφορείου, απο το περίπτερο στην πλατεία Αγίας Λαύρας, κουβαλώντας φαγητά και πορτοκαλάδες Λούξ.

2. Απο την Αγία Σοφία στη Γεροκωστοπούλου. Περπατώντας πάντα κάτω απο τα πυκνά δέντρα της Κωνσταντινουπόλεως, συνήθως απο τη δεξιά πλευρά, με μουσική στ'αυτιά και συνηθισμένες στάσεις στην Εθνική της πλατείας Ολγας, στη γωνία Μαιζώνος και Αγίου Νικολάου για κανέναν γνωστό και σε κάποιο από τα περίπτερα της πλατείας Γεωργίου για προμήθειες.

3. Απο τη Μακεδονίας μέχρι το mare mare και τον ιστιοπλοικό. Χειμωνιάτικα μεσημέρια με ήλιο, ανοιξιάτικα απογεύματα με δροσιά και μουσική στ'αυτιά ή ζεστά καλοκαιριάτικα βράδια με παρέα.

4. Απο την Κωνσταντινουπόλεως στην Αγίας Σοφίας. Κάνοντας παρακάμψεις απο όλα τα κάθετα δρομάκια που περνάνε απο την Κιλκίς και καταλήγουν στη μέση της Αγίας Σοφίας, σε όλες τις ώρες της ημέρας και της νύχτας.

5. Απο την Κωνσταντινουπόλεως μέχρι την Κανάρη και Ρήγα Φεραίου. Βιαστικά με ταξί ή περπατώντας αργά, τρώγοντας σάντουιτς απο τα everest. Απαραίτητη στάση στη βιτρίνα με την άσπρη γάτα λίγο πριν τη Γούναρη.

αστικές [μουσικές] αναπαραστάσεις; the end

Δευτέρα βράδυ αργά, λεωφορείο για Πάτρα, μεταξύ ύπνου και ξύπνιου. Ζέστη, στομάχι κόμπος και ύπνος στο μπαλκόνι του Αντώνη.
Επόμενη μέρα, παράνοια δουλειάς και ζέστης, απο δωμάτιο σε δωμάτιο και απο σπίτι σε σπίτι προς αναζήτηση υπολογιστή και air condition για λίγη δροσιά. Κατάληξη στης Χρυσάνθης, Τρίτη βράδυ, Συμπεράσματα-Επίλογος-Περίληψη-Κείμενο Παρουσίασης μπρός πίσω, πίσω μπρός. Η ώρα περνάει, το μυαλό δε λειτουργεί πια, πλήρης πανικός και απογοήτευση. Τρελό ξέσπασμα και ο Αντώνης αναλαμβάνει να επαναφέρει την κατάσταση σε τάξη. Δίωρη συζήτηση και μέχρι τις 5 το πρωί ο επίλογος ολοκληρώνεται. Ελάχιστος ύπνος και το πρωί ξεκινά το τρέξιμο. Φωτογραφίες στο κεφάλαιο 3, τρέξιμο στο Πλαίσιο για μελάνια, ζέστη, πλατεία Γεωργίου-βρίσκομαι στην Πάτρα τελικά-πότε άνοιξε Starbucks εδώ;-Βότση, Αγίου Ανδρέου κι απο κει σπίτι Τρύφωνα για εκτυπωτή, σπίτι Χρυσάνθης, στήσιμο εκτυπωτή και laptop, τραμενζίνι με κοτόπουλο απο Salt and Sugar, η Ελισάβετ φτάνει απο Αθήνα και τελειώνουμε μαζί εισαγωγή-επίλογο και κείμενο παρουσίασης. Ελλη, Μαρίνα και Χρυσάνθη επιστρέφουν απο πανεπιστήμιο και καθένας αναλαμβάνει ένα ρόλο. Αντώνης και Τρύφωνας φωτογραφίες και λεζάντες στο τεύχος, Χρυσάνθη εκτύπωση, Μαρίνα και Έλλη βίντεο στο Premiere , Ελισάβετ κι εγώ κείμενο παρουσίασης και Powerpoint. Οι ώρες περνάνε, καφές, νερό, παγωμένο τσάι, διάλειμμα για γιογκα νίτρα("νιώσε οοολόκληρο το φυσικό σώμα.Παρακαλώ όχι ύπνς"), κλιματισμός ανοίγει και κλείνει, πόρτες το ίδιο. Ξημερώνει, 6:30 τελειώνουν οι εκτυπώσεις, γίνεται το εξώφυλλο, στις 7 τελειώνουν τα βίντεο και μπαίνουν στο powerpoint. Στις 8 ο Αντώνης πάει τα τεύχη για δέσιμο, εγώ κάνω πρόβα το κείμενο και στις 9 είμαστε στο ταξί για πανεπιστήμιο.
Γύρω στις 10:30 έχω σταματήσει να μιλάω και πίσω απο το απαραίτητο χειροκρότημα και τα θετικά σχόλια των καθηγητών, βλέπω ένα ένα χαμογελαστά πρόσωπα που έχουν κιόλας ξεχάσει την κούραση των προηγούμενων ωρών και χαμογελούν με ικανοποίηση όπως κι εγώ. Αντώνης, Μαρίνα, Έλλη, Ελισάβετ, Χρυσάνθη και Τρύφωνας, όλοι απο λίγο και όμως τόσο σημαντικό. Επειδή σε αντίθεση με αυτό που πιστεύουν μερικοί, οι φίλοι είναι για να κάνουν τα δύσκολα και δυσάρεστα, εύκολα και ευχάριστα.


Κυριακή και Flunk-On my balcony στο μπαλκόνι του Festos Palace. Για τις επόμενες 5 μέρες θα πάθω αμνησία και θα κολλήσω on my balcony.