Βράδυ. Επιστροφή στο σπίτι ακολουθώντας άλλη διαδρομή. Από την πλευρά της μαρίνας. Αφήνεις πίσω τα κεντρικά σημεία με καφετέριας και εστιατόρια, βγαίνεις στο δρόμο λίγο πάνω απο τη θάλασσα και όλα ηρεμούν και ησυχάζουν. Απόψε δεν κουνιέται ούτε φυλλαράκι. Αλλά αυτή η ζέστη και η υγρασία που σε άλλες περιπτώσεις-στην Αθήνα ή στην Πάτρα- σε κάνει να ιδρώνεις ασταμάτητα απο πάνω ως κάτω και να μην μπορείς ν'αναπνεύσεις, εδώ απλώνεται απαλά πάνω στο δέρμα, στα αυτοκίνητα και στο δρόμο, κάνει τα πάντα να γυαλίζουν μέσα στο σκοτάδι σα να τους περνάει ένα ειδικό φίλτρο ηρεμίας και σιωπής. Η ανάσα δε σταματάει, τη σταματάς για ν'ακούσεις και τον πιο ανεπαίσθητο ήχο της θάλασσας.
Έξω απο την πόρτα του διπλανού σπιτιού είναι ξαπλωμένη η γάτα της γειτονιάς αγκαλιά με τα τρία της γατάκια και κοιμούνται ήσυχα.
Απο το μπαλκόνι βλέπω 6 μικρά άσπρα φωτάκια που κινούνται αργά μέσα στη θάλασσα. 6 βάρκες έχουν βγει για ψάρεμα. Οτιδήποτε άλλο, απο εδώ, δεν είναι ορατό...
1. Devics-Lost at sea
2. Mum-Weeping rock rock
3. Κ.Βήτα-Slowmot
4. Fiel Garvie-Airsong
5. Sigur Ros-Staralfur
και εκτάκτως
6.Mum-there is a number of small things
(για την τελευταία βάρκα)
No comments:
Post a Comment