'06 --> '07

Πήγα στο παλιό σπίτι σήμερα να μαζέψω κάτι πράγματα.
Ηταν κλειστό απο τότε που φύγαμε το Καλοκαίρι.
Αυτή τη φορά δε με πείραξε καθόλου που το είδα άδειο. Ισως επειδή δεν το νιώθω πια τόσο δικό μου,ούτε αυτό αλλά ούτε και το καινούργιο.
Μόνο το δωμάτιό μου νιώθω περίεργα που το βλέπω άδειο(με τις γατοαφίσες ακόμα στον τοίχο). Και φυσικά δεν μπορώ να μην ανοίξω τη μεγάλη μπαλκονόπορτα του σαλονιού και να βγω να δω τη θάλασσα. Οχι ότι απο το καινούργιο σπίτι δεν τη βλέπω αλλά αυτή την εικόνα απο εκείνο το μπαλκόνι θα την αναζητώ πάντα.
Οι πρώτες μέρες του 2007 λοιπόν δε θυμίζουν καθόλου Χειμώνα. Εμεινα αρκετή ώρα στο μπαλκόνι να χαζεύω σκυλιά και παιδιά που έτρεχαν στην άμμο και να σκέφτομαι τη χρονιά που πέρασε. Κλασσικός απολογισμός, ένα "ξεφύλλισμα" στη συλλογή των στιγμών που ζεις...
καλά είναι που και που να τον κάνεις-για να βλέπεις πόσο γρήγορα περνάει ο καιρός. Δε νομίζω οτι μπορώ να ξεχωρίσω πέντε μόνο στιγμές για τη χρονιά που πέρασε.
Νομίζω το 2006 ήταν χρονιά αλλαγών για μένα. Χρονιά έντασης αλλά και ηρεμίας.
Ηταν η επιστροφή στον εαυτό μου και σ'αυτά που μπορεί και θέλει να κάνει. Η επαν-ανακάλυψη της Πάτρας και των ανθρώπων της, παλιών και καινούργιων. Οι συζητήσεις με τον Αντώνη για τις διαφορές Πικιώνη-Κωνσταντινίδη πριν τις εξετάσεις των τελευταίων μαθημάτων. Το μαγνητοφωνημένο μήνυμα οδηγιών κλήσης στα γιαπωνέζικα καρτοτηλέφωνα και τα στρώματα του ryokan. Ο ύπνος στα sleeping bag στο ξύλινο αμφιθεατράκι της σχολής το Μάιο με το γάτο της Έλλης στα πόδια μας. Τα σχέδια και τα βιντεάκια μας στους δρόμους της Πάτρας. Οι συναντήσεις με καινούργιους ανθρώπους και η ανακάλυψη των δικών μου σκέψεων. Τα amaretto στο υπόγειο της Χρυσάνθης. Το ίδιο αλλά και διαφορετικό Καλοκαίρι. Το παλιό σπίτι που ήταν άδειο και γέμισε με αγαπημένα πρόσωπα. Τα βραδινά top5 στη λίμνη (η βάρκα που μπήκε ο Kenny είναι ακόμα στο ίδιο σημείο). Τα πράγματά μου σε κούτες. Τα κίτρινα ενοικιαστήρια. Το τέλος της Πάτρας και η αρχή της Αθήνας. Τα ανακατεμένα σφηνάκια του πάρτυ. Η απομυθοποίηση ενός ανθρώπου και η αποβολή κάθε περασμένης σκέψης γι'αυτόν. Επόμενος σταθμός Μοναστηράκι-προσοχή στο κενό μεταξύ συρμού και αποβάθρας. Η γνωριμία με γνωστούς κι αγαπημένους. Το χέρι μου μέσα στο δικό σου. Οι πρωινοί καφέδες τις Παρασκευές στου Ψυρρή. Οι άνθρωποι που ξαναβρήκα στην Αθήνα. Τα industrial landscapes του Εβρου. Το θάλάσσιο μέτωπο της Αλεξανδρούπολης. Ο Αγιος Νικόλαος το Χειμώνα. Η Χριστουγεννιάτικη κουβέντα στο σαλόνι για παλιά και για καινούργια. Το πάγωμα μου λίγες μέρες μετά όταν κλείσαμε το τηλέφωνο.

Όπως διάβασα κάπου αλλού, "ακούω από παντού οτι το 2006 βγαίνει άσχημα".
Ελπίζω το 2007 να μπει καλά.










Υ.Γ. επειδή δεν άντεξα, ορίστε τα 5 κομμάτια για το 2006 (με βάση το πόσο πολύ άκουσα φέτος το καθένα)
1.Film - Stop stop
2.Devics - Distant Radio
3.Belle and sebastian -We are the sleepyheads
4.Isobel Campbell + Mark Lanegan - The false husband
5.Nouvelle Vague - In a manner of speaking /
Tuxedomoon - In a manner of speaking
(αυτά δεν ανήκουν στο '06 αλλά τα άκουσα τοοσο πολύ οπότε....)