[the leavers dance]

Berenice
my hans my feet are worn

απόγευμα.νωρίς.-οι μέρες έχουν αρχίσει και μεγαλώνουν;
Βγαίνω απο το σπίτι με τα ακουστικάκαι περπατάω προς τον ηλεκτρικό

As much as yours are
And though my head my hands my heart are forming

Κάθε φορά, με το που βγαίνω απο το σπίτι και πατάω το play μεταφέρομαι και κάπου αλλού.
Με τις πρώτες νότες όλα αρχίζουν να σηκώνονται απο τη γη.
Πολλοί υποστηρίζουν ότι φορώντας τα ακουστικά απομονώνεσαι, δεν ακούς, δεν βλέπεις, δε σε ενδιαφέρει τι γίνεται γύρω σου.

They still feel worlds apart

Εγώ νομίζω ότι αυτές οι στιγμές που περπατάω μέσα στην πόλη με τη μουσική στ'αυτιά, είναι αυτές που πραγματικά γίνομαι ένα μαζί της. Ένα με το δρόμο, με τα κτίρια, τους ανθρώπους. Και ταυτόχρονα είναι οι στιγμές που νιώθω καλά με τον εαυτό μου. Πλήρης. Οτι δε χρειάζομαι πραγματικά τίποτα άλλο. Κανέναν και τίποτα.

Berenice
Beneath it all you're golden
And that's all I'm feeding on

Και μια ώθηση λες, να κοιτάξω ακόμα περισσότερο γύρω μου και όχι μέσα μου γιατί μέσα μου υπάρχει μόνο η μελωδία που ακούω.
Κάτι με κάνει πολύ μικρή και πολυ γρήγορη και μπορώ να τρυπώνω παντού γύρω μου, περνάω με΄σα απο κτίρια, σκάλες, αυτοκίνητα, δίπλα απο ανθρώπους και διασχίζω όλη την πόλη μέσα σε λίγες μόνο στιγμές.
Κι έτσι όλα κινούνται στο ρυθμό της μουσικής.

And though my head my hands are growing colder
We move circles now

Οι άκρες των κτιρίων φεύγουν απο τη θέση τους, ο ουρανός μοιάζει να είναι πιο κοντά και οι άνθρωποι σε λίγο θ'αρχίσουν να χοροπηδάνε μαζί μου στην Ακαδημίας.

Berenice there's no release at all
That's not worth dying for
And it's not for our desires but our design that we all fall apart