christmas in the city

Νομίζω ότι τα τελευταία χρόνια, κάποιος έχει πείσει τους Αθηναίους -και όλους τους Έλληνες δηλαδή- ότι ο Άγιος Βασίλης έρχεται απο την μπαλκονόπορτα και όχι απο την καμινάδα. Γιατί πως αλλιώς να δικαιολογήσω αυτόν τον απίστευτο σημαιοστολισμό των μπαλκονιών; Φωτάκια στα κάγκελα, φωτάκια σε όλες τις γλάστρες και τα φυτά που υπάρχουν, φωτεινοί χιονάνθρωποι πάνω στα πλαστικά τραπέζια μπαλκονιών, άγιοι βασίληδες που σκαρφαλώνουν στα κάγκελα, πλοία (ε έχουμε και μια παράδοση σα χώρα) που σαλπάρουν απο τις κουπαστές και όλα αυτά μαζί σε όλους τους πιθανούς συνδυασμούς. Φωτάκια που αναβοσβήνουν όλο το βράδυ και δημιουργούν ξανά τα όρια της πόλης, τα όρια της γειτονιάς, προσωρινά σημεία αναφοράς.

Ποιός γείτονας; Αυτό το σπίτι με τα κόκκινα αστεράκια στο παράθυρο!
Πως θα βρώ το σπίτι; Στρίψε αριστερά στο σπίτι με το χιονάνθρωπο στο μπαλκόνι!

Γιατί λοιπόν να πάει κανείς το παιδί του στο λούνα πάρκ αφού έτσι κι αλλιώς όλη η πόλη, απο τα μπλκόνια μέχρι τις πλατείες, έχει μετατραπεί σε ένα τεραααστιο λούνα πάρκ.

Απ' την άλλη, μάλλον φυσιολογικό είναι αυτό για τα μπαλκόνια, αν σκεφτεί κανείς το ρόλο που παίζουν στην ελληνική πόλη.
"Η ελληνική πόλη αποτελείται απο μπαλκόνια και τέντες. Ο βασικός τύπος κτιρίου με τον οποίο έχει δημιουργηθεί το 90% της ελληνικής πόλης, είναο ο σκελετός μπετόν, με περιμετρικό πρόβολο.[...] Τελικά ο όρος "Τσιμεντούπολη" δεν περιγράφει την ελληνική πόλη επαρκώς. Μάλλον επικράτησε, γιατί ο όρος "Τεντούπολη" δεν είναι εύηχος και ο όρος "Μπαλκονούπολη" δεν έχει αρνητική χροιά." [Μετάπολις 2001:Η σύγχρονη ελληνική πόλη]
Τα μπαλκόνια λοιπόν σ' αυτές τις "μπαλκονουπόλεις" παίζουν το ρόλο ενός ακόμα δωματίου για το σπίτι και συνήθως αυτού της αποθήκης. Παρέα με τις γλάστρες, το ποδηλατάκι του μικρού Νικόλα και την πλαστική τραπεζαρία μπαλκονιού, έχουμε μεταλλικές ντουλάπες, πλυντήρια, ψυγεία και ότι άλλο περισσεύει απο το σπίτι.
Με όλα αυτά βέβαια, αναρωτιέμαι που θα βρεί χώρο ο χοντρούλης 'Αγιος Βασίλης να περάσει για να αφήσει τα δώρα, αλλά εντάξει, τόσα χρόνια με τις καμινάδες έχει μάλλον συνηθίσει την ταλαιπωρία που του επιβάλλουν οι άνθρωποι...
Αντε...και του χρόνου.