Stephane: Tonight I'll show you how dreams are prepared, love, friendships, relationships. All those ships.
Βράδυ και γυρίζουμε απο σινεμά με το μηχανάκι. Αμπελόκηποι-Καλλιθέα.
Πλάκα έχει το βράδυ με το μηχανάκι. Δακρύζουν τα μάτια απο το κρύο και την ταχύτητα και τα φώτα της Αθήνας θολώνουν και γίνονται μεγάλες, θολές, φωτεινές κουκίδες. Σα να κοιτάζω γύρω με 5 βαθμούς μυωπία, χωρίς γυαλιά. Ή σαν χρωματιστά σελοφάν βγαλμένα απο την ταινία που μόλις είδα.
Αντίο Βουδαπέστη!
Μπαίνουμε στη Συγγρού , ανάμεσα σε κίτρινα ταξί και διεθνείς ετικέτες.
Τώρα πλέον το μηχανάκι μπορεί άνετα να γίνει...διαστημόπλοιο κι εμείς αστροναύτες (κι ας μην είναι Κυριακή). Κρατάμε στα χέρια τεράστια μπαστούνια του γκολφ και αρχίζουμε να σπάμε όλα τα φανάρια ώσπου να φτάσουμε σπίτι,
μέχρι η δύναμη να γίνει παράνοια, να σπάσουν όλα τα κόκκινα φανάρια
το οποίο έχει θέα τον πύργο του Άιφελ. Λάθος! Την Ακρόπολη;
Την επόμενη μέρα, εάν ξυπνήσουμε χωρίς να είμαστε μέσα σε κανένα ψυγείο, μπορούμε να φτιάξουμε και καμιά βαλίτσα για να φύγουμε.
Stephanie: Everything will turn out the way you want, if you stop doubting that I love you
No comments:
Post a Comment